EKSPERYMENT JACEE
Eksperyment JACEE zorganizowany został we współpracy laboratoriów amerykańskich (Centrum Lotów Kosmicznych im.Marshalla, Uniwersytetu Stanu Alabama w Huntsville, Uniwersytetu Stanu Louisiana w Baton Rouge i Uniwersytetu Stanu Washington w Seattle), japońskich (uniwersytety w Tokio, Kobe, Okayamie i Hiroshimie) i Instytutu Fizyki Jądrowej w Krakowie. Główną tematyką eksperymentu było badanie własności promieniowania kosmicznego ( widm energetycznych cząstek oraz składu masowego) w zakresie energii 1012 - 1015 eV.
Eksperyment realizowano techniką naświetlania komór emulsyjnych strumieniem promieniowania kosmicznego w górnych warstwach atmosfery w kolejnych lotach balonowych. Loty balonowe JACEE były organizowane przez amerykańską Agencję Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) i Narodowy Ośrodek Naukowych Lotów Balonowych (NSBF) w Teksasie.
Przygotowania do startu balonów w Teksasie. Napełnianie balonów helem
Pierwsze loty balonowe JACEE wykonano z baz położonych w USA, a jedynie lot testowy JACEE-0 miał miejsce w Japonii. Następne loty były lotami międzykontynentalnymi z Australii do Ameryki Południowej, lub lotami wokół Antarktydy. Poniższa tabela zawiera dane dotyczące wykonanych lotów.
Aby rejestrować pierwotne promieniowanie kosmiczne, detektory muszą być umieszczone na jak największej wysokości w atmosferze dla uniknięcia oddziaływań w powietrzu nad detektorem. Balony z komorami emulsyjnymi JACEE latały na wysokościach powyżej 35 km nad powierzchnią ziemi. Ciśnienie atmosferyczne na tej wysokości wynosi poniżej 5 g/cm2, czyli mniej niż droga na oddziaływanie ciężkich jąder ( około 17 g/cm2 dla oddziaływań jąder żelaza w powietrzu). Loty na tak dużych wysokościach są możliwe przy użyciu największych produkowanych balonów, o objętościach rzędu miliona metrów sześciennych.
Eksperyment JACEE zorganizowany został we współpracy laboratoriów amerykańskich (Centrum Lotów Kosmicznych im.Marshalla, Uniwersytetu Stanu Alabama w Huntsville, Uniwersytetu Stanu Louisiana w Baton Rouge i Uniwersytetu Stanu Washington w Seattle), japońskich (uniwersytety w Tokio, Kobe, Okayamie i Hiroshimie) i Instytutu Fizyki Jądrowej w Krakowie. Główną tematyką eksperymentu było badanie własności promieniowania kosmicznego ( widm energetycznych cząstek oraz składu masowego) w zakresie energii 1012 - 1015 eV.
Eksperyment realizowano techniką naświetlania komór emulsyjnych strumieniem promieniowania kosmicznego w górnych warstwach atmosfery w kolejnych lotach balonowych. Loty balonowe JACEE były organizowane przez amerykańską Agencję Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) i Narodowy Ośrodek Naukowych Lotów Balonowych (NSBF) w Teksasie.
Przygotowania do startu balonów w Teksasie. Napełnianie balonów helem
Pierwsze loty balonowe JACEE wykonano z baz położonych w USA, a jedynie lot testowy JACEE-0 miał miejsce w Japonii. Następne loty były lotami międzykontynentalnymi z Australii do Ameryki Południowej, lub lotami wokół Antarktydy. Poniższa tabela zawiera dane dotyczące wykonanych lotów.
|
Lot |
Data startu |
Miejsce startu |
Wysokość [g/cm2] |
Czas trwania [godz] |
Liczba komór |
| JACEE-0 |
5/79 |
Sanriku, Japonia | 8.0 | 29.0 | 1 |
| JACEE-1 | 9/79 | Palestine, Teksas | 3.7 | 25.2 | 4 |
| JACEE-2 | 10/80 | Palestine, Teksas | 4.0 | 29.6 | 4 |
| JACEE-3 | 6/82 | Greenville, Pd.Karolina | 5.0 | 39.0 | 1 |
| JACEE-4 | 9/83 | Palestine, Teksas | 5.0 | 59.5 | 4 |
| JACEE-5 | 10/84 | Palestine, Teksas | 5.0 | 15.5 | 4 |
| JACEE-6 | 5/86 | Palestine, Teksas | 4.0 | 30.0 | 4 |
| JACEE-7 | 1/87 | Alice Springs, Australia | 5.5 | 150.0 | 3 |
| JACEE-8 | 2/88 | Alice Springs, Australia | 5.0 | 120.0 | 3 |
| JACEE-9 | 10/90 | Ft.Sumner, Nowy Meksyk | 4.0 | 44.0 | 4 |
| JACEE-10 | 12/90 | McMurdo, Antarktyda | 3.9 | 204.0 | 2 |
| JACEE-11 | 12/93 | McMurdo, Antarktyda | komory utracone | ||
| JACEE-12 | 1/94 | McMurdo, Antarktyda | 5.5 | 210 | 6 |
| JACEE-13 | 12/94 | McMurdo, Antarktyda | 5.0 | 301 | 6 |
| JACEE-14 | 12/95 | McMurdo, Antarktyda | 6.0 | 348 | 6 |
Aby rejestrować pierwotne promieniowanie kosmiczne, detektory muszą być umieszczone na jak największej wysokości w atmosferze dla uniknięcia oddziaływań w powietrzu nad detektorem. Balony z komorami emulsyjnymi JACEE latały na wysokościach powyżej 35 km nad powierzchnią ziemi. Ciśnienie atmosferyczne na tej wysokości wynosi poniżej 5 g/cm2, czyli mniej niż droga na oddziaływanie ciężkich jąder ( około 17 g/cm2 dla oddziaływań jąder żelaza w powietrzu). Loty na tak dużych wysokościach są możliwe przy użyciu największych produkowanych balonów, o objętościach rzędu miliona metrów sześciennych.
|
 |
 |
